539 views
Een boeiend gesprek ontspon zich eergisteren aan tafel bij Jinek tussen Ernst Kuipers, CEO Erasmus MC en in de hoedanigheid van de baas van het LCPS regelmatig in de media en Raisa Blommestijn, een jonge influencer uit Leiden. Het ging over de aanpak van het coronavirus.
Het leek alsof ze elkaar niet begrepen, alsof beiden een totaal verschillend beeld hebben van de werkelijkheid. Op één belangrijk punt leken ze het wel eens te zijn: er mogen nooit groepen mensen worden uitgesloten. Deze boodschap zal het kabinet ongetwijfeld ter harte nemen bij de persconferentie a.s. dinsdag, alhoewel het maatschappelijk sentiment onder gevaccineerden jegens ongevaccineerden bepaald niet rooskleurig schijnt te zijn (@GijsRademaker opiniepeiler).
Ernst Kuipers vertolkt de dominante bestuurslogica, hij is zorgdeskundig ( MDL-specialist en hoogleraar), heeft de cijfers paraat en komt op mij over als een zeer capabele crisismanager. Feit is dat onder zijn leiding het LCPS doet wat het moet doen. Kuipers is van mening dat we een goed en efficiënt zorgsysteem hebben (daar valt e.e.a. op af te dingen, zie link). Het LCPS is nodig om de toegankelijkheid voor corona patiënten landelijk te kunnen waarborgen, zonodig wordt tijdelijk een beroep gedaan op Duitsland dat meer IC-capaciteit heeft. Ernst regelt het.
Raisa Blommestijn daarentegen staat voor de burgerlogica, ze vertolkt de stem van een belangrijk deel van de bevolking en ze doet dit met ingetogen passie. Als rechtsfilosofe is ze niet deskundig op het gebied van corona. De informatie en cijfers die zij aanhaalt over het virus (‘de meeste ziekenhuispatiënten met corona zijn gevaccineerd’) lijken wat selectief te zijn vergaard. Haar deskundigheid ligt op een ander vlak. Maar haar onderliggende punt dat het zorgstelsel in de afgelopen jaren is afgebroken en dat het aantal ziekenhuis- en IC-bedden steeds verder is afgenomen, snijdt hout. En dat dientengevolge de zorg voor steeds meer mensen minder toegankelijk is geworden, is waar. Zij kijkt, misschien ook omdat zij een jonge generatie vertegenwoordigd, heel anders tegen de institutionele werkelijkheid aan dan Kuipers, die inmiddels topposities bekleedt in het geïnstitutionaliseerde zorgsysteem. Zij ziet in de context een afbraak van publieke voorzieningen en een uitholling van de rechtsstaat die de zorg ook aantast. En ze heeft gelijk.
Ernst Kuipers vind grote veranderingen niet nodig. Hij zit aan het stuur. Raisa Blommestijn vind dat grote veranderingen noodzakelijk zijn, net als een groot deel van de bevolking. We moeten haar heel serieus nemen.