Gemiddeld aantal kijkers (kijkdichtheid): 434.000 ; Totaal aantal kijkers: 757.000 (Kijkonderzoek.nl)
Meest bekeken Zembla uitzending on line sinds 2018
20 Jaar huisartsenzorg: Van de aanloop naar de marktwerking in de zorg en de Zorgverzekeringswet (2006) tot en met het massaprotest op het Malieveld in de zomer van 2022 en het Integraal Zorg Akkoord van nu. Met indringende (beeld)ervaringen van acht, onderling zeer verschillende huisartsen. Met citaten van voormalige bewindslieden en een reactie van de huidige minister Ernst Kuipers. Een historisch overzicht vanuit het perspectief van de poortwachters van de (medische) gezondheidszorg.
Gijs van Loef doet al jaren onderzoek naar de gevolgen van de marktwerking in de zorg die in 2006 is ingevoerd. Volgens Van Loef explodeerden de kosten in de eerste 6 jaar van het nieuwe stelsel: (2/7) pic.twitter.com/gbPrnQNzHS
In 2013 komt Rutte II met een nieuwe bezuinigingsmaatregel. Alle bejaardenhuizen gaan dicht en de huisarts krijgt er nog meer taken bij. (4/7) pic.twitter.com/3pHRa4b1pw
Volgens huisartsen hebben zorgverzekeraars veel te veel macht. Huisarts Bart Bruijn moest in opdracht van zorgverzekeraar CZ diabetespatiënten op een ander merk insuline overzetten: (6/7) pic.twitter.com/4Hk1SH4VjN
Gevolg van alles is dat steeds meer #huisartsen stoppen. Meer dan 230 huisartsen onder de 50 jaar zijn de afgelopen 3 jaar gestopt. Een van hen is Robbert Collignon. (7/7) Bedankt voor je aandacht. Kijk de hele uitzending: https://t.co/xQG8XA0JNTpic.twitter.com/j6DTBuH04a
Voor het nieuwe zorgstelsel van start ging stegen de kosten echter veel en veel harder. Stijging zorgkosten periode 2000-2005 46,6% en stijging zorgkosten periode 2005-2010 ‘slechts’ 29,8%. Foute voorstelling van zaken dus dat dit niet is genoemd.
Het beeld rijst op van een rijksoverheid die vanuit het ene machtscentrum een centrale aanpak organiseert (publieke sturing door het LCH) maar zichzelf in de wielen rijdt doordat een ander machtscentrum van diezelfde rijksoverheid een zorgcowboy een volmacht verstrekt op diens voorwaarden (private sturing – Relief Goods Alliance BV ).
update 16 juni – Follow The Money: ‘Top VWS wist dat Sywert van Lienden een luchtkasteel bouwde – toch kreeg hij zijn deal‘
Op 8 juni jl. heeft minister van Ark een kamerbrief verstuuurd ‘Extern onderzoek inkoop persoonlijke beschermingsmiddelen‘. Excuses dat ik dit bericht nu pas meld.
“De neoliberale mediageile Staat der Nederlanden ten top: een BNér zonder kwalificaties maar met een grote bek dicteert de overheid Wat en Hoe te doen. #sywertgate De gevolgen zullen meevallen, maar zouden verstrekkend moeten zijn. Banenenrepubliek NL.”
Die ik na een uur weer verwijderde omdat ik dit toch te scherp vond…
Maar de werkelijkheid die zich in de media ontvouwt prikkelt de zinnen. Is het toch niet een treffende typering?
Beluister hier de twee reportages van Buitenhof (op 6 juni, het interview met Sywert van der Lienden) en Met het Oog op Morgen (op 7 juni, het interview met Rob van der Kolk, destijds verantwoordelijk voor het Landelijk Consortium Hulpmiddelen).
Het beeld rijst op van een rijksoverheid die vanuit het ene machtscentrum een centrale aanpak organiseert (publieke sturing door het LCH) maar zichzelf in de wielen rijdt doordat een ander machtscentrum van diezelfde rijksoverheid een zorgcowboy een volmacht verstrekt op diens voorwaarden (private sturing – Relief Goods Alliance BV ).
“Op het gevaar af dat ik dhr. Klink tekort doe, toch nu al een reactie op dit redactioneel voorafje. Wat mij opvalt is dat hij steeds dezelfde argumenten gebruikt en kennelijk zich niet in de kritiek verdiept. Een paar punten:
a. Hij gebruikt het woord ‘marktwerking’ zonder specifiek te zijn wat hij er precies onder verstaat. Er zijn allerlei vormen van marktwerking in de zorg, sommige zijn wenselijk, andere niet. Klink blijkt een meester in het creëren van een spook: het anti-marktwerking spook! Volgens mij is hij vooral bang dat we de marktwerking van en tussen zorgverzekeraars niet meer willen en dat begrijp ik vanuit zijn positie gezien heel goed. Want deze vorm van marktwerking blijkt inderdaad niet te kunnen werken Waarom de marktwerking de kwaliteit van de zorg uitholt;
b. Dat de laatste 5 a 6 jaar de zorgverzekeraars in hun rol komen, zou dat het gevolg kunnen zijn van de door de staat afgedwongen Hoofdlijnenakkoorden? (De staat zal m.i. in elk duurzaam zorgstelsel de hoogte van het macrobudget moeten bepalen op de korte en de lange regeringstermijnoverschrijdende termijn, dus ook in een stelsel zonder zorgverzekeraars maar met een publieke, landelijke regisseur die het zorgaanbod organiseert en financiert. Cruciaal is wie die rol van regisseur gaat invullen. Daar bestaan concrete, doordachte ideeën over!);
c. vraag: Wie zijn die ‘koplopers’ die zorgen voor variatie in het aanbod?;
d. de Kwaliteit (pijler van het zorgstelsel) gaat nu aantoonbaar achteruit (figuur rechts);
e. de Toegankelijkheid (pijler van het zorgstelsel) gaat nu aantoonbaar achteruit (figuur links);
f. vraag: ‘Wij hebben de laatste jaren de prijzen van veel behandelingen juist verhoogd omwille van het terugbrengen van overbehandeling.’ Begrijp ik niet?
Tenslotte. Natuurlijk stelt dhr. Klink ook terechte vragen en zijn sommige antwoorden moeilijk. Maar wat ik zie is een zorgbestuurder die vastgeroest zit in zijn eigen gelijk, een eerlijk debat ontloopt en niet de neiging heeft om te willen luisteren naar een ander, nieuw geluid. Heeft hij al kennis genomen van dat onderzoek van IQ Healthcare?: ‘Laag vertrouwen in zorgverzekeraars in Nederland’ (december 2019). Voor bronnen en literatuur verwijs ik verder gemakshalve naar deze website gijsvanloef.nl, Zorgstelselexpert.”
Overpeinzing. De Trias Politica werkt niet meer. De wetgevende macht is het overzicht kwijt – een hijgerige microblik en teveel in zichzelf gekeerd; de rechtsprekende macht is overbelast; de uitvoerende macht is dolgedraaid – het mechaniek is kapot, uitgewoond door marktdenken.— Gijs van Loef (@GijsvanLoef) April 15, 2021
2) aanvulling mbt. Uitvoerende macht: het onvermogen om intern binnen de ‘beleidskolom’ orde op zaken te stellen, doorgeslagen procesmanagementdenken zonder inhoudelijke fundering